Friday 9 August 2013

“Η των απελπισμένων μόνη ελπίς..”


Γράφει ο Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης

“Θεοτόκος! Η Παναγία είναι η μόνη ελπίδα. Δεν υπάρχει άλλη για τους πολλούς απελπισμένους. Μονάκριβη μάνα. Είχε απελπιστεί από τις ικανότητες της. Δεν στεκόταν στα δεκανίκια των λόγων των άλλων. Στηριζόταν στον σταυρό του Υιού της. Ο πόνος την ομόρφαινε πιο πολύ. Στον κίνδυνο βρήκε τη λύτρωση. Επέλεξε τη σιωπή. Κυνηγήθηκε. Αγάπησε τα δύσκολα. Άντεξε στον πόνο. Άντεξε και στην ευτυχία των μαθητών του Υιού της, δίχως λάθη στις εξετάσεις. Ήξερε ν’ αναμένει.

Έπαθε λοιπόν κι έμαθε. Κέρδισε κι έχει να δώσει. Ό,τι έχει είναι δικό μας. Ο πλούτος ακένωτος, ζωοδόχος πηγή, ζωηφόρος αγάπη, επιτάφιος της απόγνωσης. Να μη την καταδέχονται και νάναι τόσο καταδεκτική. Η έκφραση της μια μεγάλη σιωπή, εύλαλη. Σκουπιδοντενεκέδες περιττών λόγων καθημερινά στις εξώθυρες, γεμάτοι οι λάκκοι. Το πέμπτο ευαγγέλιο της Παναγίας είναι όλο λευκές σελίδες, είναι γραμμένο από θωπευτική σιωπή, από μελάνι παραμυθίας. Είναι μια ανοιχτή αγκαλιά, μια σεμνή παρουσία, ένα μαντήλι, ένα ρόδο, ένα κουκί θυμίαμα στο λιβανιστήρι της γιαγιάς, μια αχτίδα ήλιου στην κλειστή κάμαρη, η μόνη γυναικεία μορφή στο κελλί του ασκητή, η διακόνισσα του Άθω, η αρχόντισσα του Πρωτάτου, η θαυματουργός Γερόντισσα.

Η Παναγία, η θάλασσα του Πεντζίκη, το λιμάνι της σωτηρίας, το μαφόρι της σκέπαστρο παρηγοριάς, η αρετή της τροφή μας, όλων των πεινασμένων, των φτωχών άφωτων, η φίλη των αθώων, των μαυρισμένων στο δάκρυ πονεμένων γιάτρισσα, ο ήλιος του χιονιού μας.

Η Παναγία δεν είναι διόλου δυσνόητη, δεν είναι σύμβολο, δεν είναι ούτε γριά ούτε παιδούλα, ξέρει
πόσο αισιόδοξη να είναι, ν’ απομακρύνεται ξέρει από το προσκήνιο, εκεί που δεν θέλουν να την επικαλούνται. Δεν θέλει να δυσκολεύει κανένα, ούτε με την αγάπη της. Όσοι επέλεξαν τη χαζομάρα τους αφήνει να φάνε τα μούτρα τους.

Επιτέλους ας νοιώσουμε πως η μοναξιά μας πρέπει να μάθει να στρώνει μόνη τραπέζι. Δεν γίνεται συνέχεια να ξεγλυστράμε και να θέλουμε κι έτοιμο φαγητό και στρωμένο τραπέζι κι άμισθο και χαμογελαστό υποτακτικό. Καλούμεθα νάμαστε ευγνώμονες μ’ αυτό που μας δόθηκε, η ανδρεία να μας στολίσει, η ωραιότητα της παιδικής αγνότητας να καλύψει τη γύμνια μας, σε μια εποχή που η κακομοιριά δέρνει τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες και μερικούς ακόμη ιερείς.

Ευχαριστώ, Παναγία μου, για τον ενθουσιασμό που μου δίνεις απόψε, που είμαι απελπισμένος και η ελπίδα μου είσαι Εσύ. Ας αφήσουμε λίγο και τους άλλους, ας δούμε και το σκαρί μας, δεν είναι εγωιστικό, είναι απαραίτητο.

Ελπίδα στο μέλλον, απελπισία καλή στο παρελθόν, χαρά στο νυν, μακαριότητα στο αεί. Πάντα η θυσία, θυσιάζεται ο Υιός στον Σταυρό. θυσιάζεται η μητέρα του στην αγκαλιά του άφατου πόνου. Ο πόνος με πόνο νικιέται. Η αγάπη κερδίζεται με πόλεμο. Πότε θα μας διδάξει κι εμάς η αγία Παράδοση;


Μονάκριβη ελπίδα του κόσμου Υπεραγία Θεοτόκε”.


** Από το βιβλίο του «Αθωνικό Απόδειπνο», εκδόσεις Αρμός
agiooros.net

1 comment:

  1. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ

    Πολύτιμες ψυχές, εκείνοι που ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΕΧΟΝΤΑΙ τον Χριστό να εμπιστευθούν και καρδιακά να του δοθούν, την αλήθεια πολεμούν και ισχυρίζονται οτι ΧΩΡΙΣ συνειδητά στον Χριστό να δοθούν και Σωτήρα σου να τον δεχτούν (Ιωάννης 1:12-13), βάση άλλων και άλλης την Μεσιτεία στον παράδεισο θα μπουν παρολη την καρδιακή τους για τον Χριστο ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ !

    Φίλοι,μου μην ξεγελιέστε, ο Χριστός σας καλεί, καρδιακά να τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ, και Σωτήρα σας να τον ΔΕΧΤΕΙΤΕ (Ιωάννης 1:12-13,3:16) και σας βεβαιώνει οτι στην Αιωνία Ζωή μαζί του θα μπείτε και ποτε δεν θα χαθείτε << Τα δικά μου πρόβατα ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ τη φωνή μου κι εγώ τα γνωρίζω, και αυτά ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ. Κι ΕΓΩ ΠΑΡΕΧΩ σ' αυτά Αιώνια Ζωή και με κανένα τρόπο ΔΕΝ θα χαθούν ΠΟΤΕ>>(Ιωάννης 10;27)
    <>(Ιωάννης 10;9) Αυτοί που υποστηρίζουν την απρόσωπο Σωτηρία, την Σωτηρία που δεν είναι το Δώρο της προσωπικής κοινωνίας και σχέσης με τον Χριστό, είναι αυτοί που τον Χριστό ΔΕΝ τον εμπιστεύονται, την Φωνή του Δεν την αναγνωρίζουν και ΔΕΝ τον αγαπούν !!!,

    " Θα Σ' ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ" λέγει ο Κύριος στον αμαρτωλό που Σωτήρα και Κύριο του τον ΔΕΧΤΕΙ. (Ρωμαίους 8:39,Εβραίους 13:5)

    Φίλε, πάψε να διστάζεις εμπιστεψου τον Χριστό.Δώσε το τιμόνι της Ζωής σου στον Χριστό και στην ευλογία του θα μπεις και Ποτε δεν θα χαθείς, και θα μπαίνεις και θα βγαίνεις και θα βρίσκεις βοσκή.(Ιωάννης 10:9)

    Η αγάπη του Χριστού
    την καρδιά μετουσιώνει
    και της δίνει αφορμή
    τον Χριστό να πλαισιώνει !

    " Κύριε Ιησού Χριστέ, μετανοώ που τόσα χρόνια το κάλεσμα σου το αγνοούσα (Ματθαίος 11:28,Αποκάλυψη 3:20) και μακριά σου ζούσα.Σου ζητάω συγνώμη, συγχώρεση να μου Δόσεις, και να ΕΡΘΕΙΣ να ζήσεις μαζί μου όλες τις ήμερες της Ζωής μου.Είμαι δικός σου. Σου παραδίνω το τιμόνι της Ζωής μου." είναι η προσευχή Αφιερώσεως στον επί γης Θεό Ιησού Χριστό και που θα σου χαρίσει την Αιώνια μ' ΑΥΤΟΝ ΖΩΗ. Αμήν !!!

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...