Saturday 29 September 2012

Η αμετανόητη μνησίκακη γυναίκα..


Κάποτε, μία γυναίκα ζούσε με νηστείες και προσευχές.
Φαινόταν εξωτερικά ευλαβής, είχε όμως πολλή υπερηφάνεια και πίστευε πως ήταν αγία.

Είχε επίσης τόση μνησικακία, που, αν μάλωνε με κάποια άλλη, όχι μόνο δεν τη συγχωρούσε, μα ούτε ήθελε να την ξαναδεί στα μάτια της.

Κάποτε αρρώστησε και κάλεσε τον πνευματικό, αλλά δεν εξομολογήθηκε καθαρά- αυτό το συνηθίζουν μερικοί επιπόλαιοι χριστιανοί, που κρύβουν τις μεγάλες αμαρτίες και φανερώνουν τις μικρές.
Τέλος, όταν ο ιερέας έφερε τα Άγια για να την κοινωνήσει, εκείνη γύρισε στον τοίχο το πρόσωπο και δεν μπορούσε ούτε να αντικρίσει τον θείο μαργαρίτη.

Την ίδια στιγμή, με θεία παραχώρηση, ομολόγησε με δυνατή φωνή:
Όπως εγώ από υπερηφάνεια δεν συγχωρούσα όσους μου έφταιγαν, αλλά τους αποστρεφόμουν, έτσι τώρα αποστρέφει και ο Κύριος το πρόσωπό Του από μένα και δεν θέλει να μπει στην ανάξια ψυχή μου. Δεν θα τον δω στην ουράνια βασιλεία, αλλά θα καίγομαι στην αιώνια κόλαση!

Και μ' αυτά τα λόγια ξεψύχησε ...


πηγή http://1myblog.pblogs.gr/2012/09/h-ametanohth-mnhsikakh-gynaika.html

Υπάρχει μετάνοια χωρίς την προαίρεση μας;

                                       ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

-Γέροντα ,Υπάρχει μετάνοια χωρίς την προαίρεση μας;
-Ναι, είναι ή αναγκαστική μετάνοια. Σου ζητάω δηλαδή να με συγχώρεσης για ένα κακό πού σου έκανα, για να γλυτώσω από τις συνέπειες, αλλά εσωτερικά δεν αλλάζω. Ό διαβολεμένος άνθρωπος κάνει δήθεν ότι μετάνιωσε και πηγαίνει με πονηριά, βάζει μετάνοιες με προσποιητή καλοσύνη, για να πλανέσει τούς άλλους. Αλλά και το να πάει κανείς να πει τις αμαρτίες του στον πνευματικό, γιατί φοβάται μήπως πάει στην κόλαση, και αυτό δεν είναι μετάνοια.
Γιατί δεν είναι ότι μετανοεί για τις αμαρτίες του, αλλά το θέμα είναι να μην πάει στην κόλαση! Μετάνοια πραγματική είναι πρώτα να συναισθανθεί ο άνθρωπος το σφάλμα του, να πονέσει, να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό και μετά να εξομολογηθεί. Έτσι θα έρθει ή θεία παρηγοριά. Γι’ αυτό πάντα συνιστώ μετάνοια και εξομολόγηση. Μόνον εξομολόγηση ποτέ δεν συνιστώ.

Να, και όταν γίνεται ένας σεισμός, βλέπει κανείς ότι όσοι έχουν καλή προαίρεση συγκλονίζονται, μετανοούν και αλλάζουν ζωή. Οι άλλοι, οι περισσότεροι, έρχονται προς στιγμήν σε συναίσθηση, μόλις όμως περάσει ο κίνδυνος, πάλι γυρίζουν στην παλιά τους ζωή. Γι’ αυτό, όταν μου είπε κάποιος ότι στην πόλη πού μένει έγινε δυνατός σεισμός, του είπα: Σας κούνησε δηλαδή γερά σας ξύπνησε όμως;. Μάς ξύπνησε, μάς ξύπνησε, μου λέει. Πάλι όμως θα κοιμηθείτε, του είπα.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

St. Nikodemos the Hagiorite-Concerning Fasting on Wednesday and Friday

 

                        St. Nikodemos the Hagiorite 

 

Canon 69 of the Holy Apostles designates that any hierarch or priest or deacon or subdeacon or reader or chanter who does not fast during Great Lent and Wednesday and Friday is to be deposed. If a layperson does not fast during these times (unless he cannot fast on account of bodily illness), he is to be excommunicated. Do you see how the Apostles numbered the Wednesday and Friday fast together with the fast of Great Lent? Therefore, just as the fast of Great Lent consists in the eating of dry foods, namely, to eat but once a day, at the ninth hour, without consuming oil or wine, likewise, the fast of Wednesday and Friday is to be conducted in the exact same manner. St. Epiphanios also says: "We fast on Wednesday and Friday until the ninth hour." Likewise, Philostorgios says that the fast of Wednesday and Friday does not consist in the abstention from meat, but it designates that one is not to eat any food until the evening. St. Benedict (Canon 41) also designates that the fast of Wednesday and Friday is until the ninth hour. And Balsamon forbids the consumption of shellfish on Wednesday and Friday just as during Great Lent. Let us therefore stop insensibly thinking that the fast of Wednesday and Friday is not an Apostolic directive, for behold, the Apostles in their Canons number this fast together with that of Great Lent, and in the Apostolic Constitutions they number it together with the fast of Holy Week, saying:
"One must fast during Holy Week and Wednesday and Friday." But why should I say that this regulation is only of the Apostles? It is a regulation of Christ Himself, for this is what the Apostles say in Book V, ch. 14 of the Constitutions:
"He (that is, Christ) commanded us to fast on Wednesday and Friday." We therefore fast on these days according to the Holy Hieromartyr Peter (Canon 15): "On Wednesday because on this day the council of the Jews was gathered to betray our Lord; on Friday because on this day He suffered death for our salvation." The divine Jerome says the same thing.
Therefore, because the fast of Great Lent is equal to the fast of Wednesday and Friday it follows that, for those who are sick or weak, the relaxation of the fast is also to be equal during these fasts. For this reason, as Canons 8 and 10 of Timothy allow a woman who is pregnant during the Great Fast to consume as much wine and food as is necessary for her condition, this also applies to the fast of Wednesday and Friday. The same holds for those who have become weak from excessive sickness, that is, they are allowed to consume oil and wine during these fasting periods. So says the divine Jerome: "The fast of Wednesday and Friday is not to be broken unless there is great necessity." The divine Augustine says the same.
But because those who are lovers of the flesh desire to eat and break the fasts of Great Lent, Wednesday, and Friday, or pretend that they are sick (without actually being so), or if they are indeed sick they say that oil and wine are not sufficient to carry them through their illness, because of these pretenses, a Spiritual Father or hierarch should not believe only the words of those claiming these things, but should ask an experienced and God-fearing physician about their condition, and according to his recommendation, allow the sick to break the fast.
We must also note the following, that just as there must be a fast from food on Wednesday, Friday, and Great Lent, there must also be a fast from pleasures of the flesh. For this reason weddings cannot take place on these days, because the divine Paul commands that married couples are not to come together during a time of prayer and fasting: "Defraud ye not one the other, except it be with consent for a time, that ye may give yourselves to fasting and prayer" (1 Cor. 7:5). And the divine Chrysostom, bringing the saying of Joel as a witness: "Sanctify a fast—let the bridegroom go forth of his chamber, and the bride out of her closet" (Jl. 2:15-16), says that even newlyweds, who have strong desire, vigorous youthfulness, and unfettered urges, are not to come together during a period of fasting and prayer. How much, then, are other married couples, who do not have such impulsiveness of the flesh, not to come together? Therefore, Balsamon says that married couples who do not exercise self-control during the Great Fast are not to commune on Pascha and are also to be penanced. Likewise, married couples who come together on Wednesday and Friday must be corrected through penances.
Concerning the fast of Monday, even though designated in the Rubrics for monastics, many people in the world however, and especially women, observe this fast. Worthy of mention and trustworthy is the saying which some wise men put forward concerning fasting on Monday: "Our Lord commands that if our righteousness does not exceed that of the Scribes and the Pharisees (cf. Mt. 5:20), we will not be able to enter the kingdom of heaven. And because the Pharisees fasted two days of the week, as the Pharisee said: 'I fast twice in the week' (Lk. 18:12), we Christians, then, are obligated to fast three days of the week, in order for our righteousness to exceed the righteousness of the Pharisees." That the Pharisees fasted on Wednesday and Friday is clearly stated by the divine Chrysostom, explaining the words of the Pharisee: "Twice in the week." Although Theophylact when explaining the Gospel passage about the Publican and the Pharisee says, along with others, that the Pharisees fasted on Monday and Thursday, not on account of some commandment, but according to tradition, believing that Moses ascended the mountain on Thursday and descended on Monday. St. Meletios the Confessor says that we should fast on Monday in order to always begin the week with fasting.

An Excerpt from Exomologetarion (A Manual of Confession)

by St. Nikodemos the Hagiorite

Το Άγιο Πνεύμα δεν κατεβαίνει....Συγχωρέστε με...


Όταν ήμουν νέος, τελειόφοιτος του τότε γυμνασίου, υπηρετώντας ακόμα όλως ανάξιος στο Ιερό Βήμα του Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας, ο τότε εφημέριος πατήρ Θεόδωρος, μου διηγήθηκε ότι πριν το 1920 είχε γνωρίσει στη Μικρά Ασία έναν ευλαβέστατο Ιερέα, ο οποίος δεν έκαμε ποτέ τον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, εάν προηγουμένως δεν έβλεπε ένα λευκότατο, αστραφτερό περιστέρι, λουσμένο σε άπλετο λευκό φως, να έρχεται και να στέκεται ακίνητο πάνω στα Τίμια Δώρα. Μετά τον Καθαγιασμό περίμενε για λίγες στιγμές, ώσπου να δει να αστράφτει το Άγιο Βήμα και το περιστέρι να εξαφανίζεται.
Κάποτε, δεν ήρθε το περιστέρι...Κι εκείνος το περίμενε...Και μαζί του περίμενε κι όλο το χωριό, γιατί ήταν Χριστούγεννα.

Η ώρα περνούσε και ο ευλαβείς εκείνος Ιερέας δεν αποφάσιζε να κάνει την Μεταβολή, διότι δεν ήξερε άλλον τρόπο! Αυτόν γνώριζε, αυτόν ζούσε! Κάθε φορά που ήταν να γίνει η Μεταβολή και Καθαγιασμός των Τιμίων Δώρων, ερχόταν το πάλλευκο αυτό περιστέρι. Και άρχισε να κλαίει.... 

Τότε, βγήκε στην ωραία Πύλη και είπε στο εκκλησίασμα:

- Το Άγιο Πνεύμα δεν κατεβαίνει.... Συγχωρέστε με συγχωριανοί μου, γιατί είμαι αμαρτωλός! Συγχωρέστε με, συγχωρέστε με... εγώ θα περιμένω....

Τι να έκανε το χωριό περίμενε και εκείνο.

Σε λίγο είδε ο Ιερέας το περιστέρι, σαν αστραπή να κατέρχεται από τον τρούλο της Εκκλησίας και να στέκεται όπως πάντα, πάνω από τα Τίμια Δώρα...όλο Φως, όλο Δόξα !!!

Και ο άγιος εκείνος παππούλης είπε:

- Ήλθε! Και γύρισε με απλότητα , έκαμε τον Καθαγιασμό και συνέχισε τη Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία.


Από το βιβλίο : Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία,π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής-Να γνωρίσεις τον Εαυτό σου,Ποιος είσαι..


    Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

 Και γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το «γνώθι σαυτόν». Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων. Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο.


Διαφορετικά αν δεν αποκτήσεις αυτογνωσία, αλλ’ υπολογίζεις μόνο τον κόπο σου, γνώριζε ότι πάντοτε θα βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο. Διότι δεν λέει ο Προφήτης· «ίδε, Κύριε, τον κόπον μου», αλλά «ίδε, λέγει, την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου». Ο κόπος είναι για το σώμα, η ταπείνωση για τη ψυχή και πάλι τα δύο μαζί, κόπος και ταπείνωση, για όλον τον άνθρωπο.

Ποιός νίκησε το διάβολο; Αυτός που γνώρισε την ασθένειά του, τα πάθη και τα ελαττώματα, που έχει. Ο φοβούμενος να γνωρίσει τον εαυτό του, αυτός βρίσκεται μακριά από τη γνώση· άλλο τίποτε δεν αγαπά παρά να βλέπει μόνο λάθη στους άλλους και να τους κρίνει. Αυτός δεν βλέπει στους άλλους χαρίσματα, αλλά μόνον ελαττώματα- δεν βλέπει στον εαυτό του ελαττώματα, παρά μόνο χαρίσματα.

Και αυτό είναι το χαρακτηριστικό ελάττωμα των ανθρώπων του καιρού μας που δεν αναγνωρίζουμε ο ένας το χάρισμα του άλλου. Ο ένας στερείται πολλά, μα οι πολλοί τα έχουν όλα. Αυτό που έχει ο ένας δεν το έχει ο άλλος. Και, αν αυτό το αναγνωρίζουμε, υπάρχει πολλή ταπείνωση. Γιατί έτσι τιμάται και δοξάζεται ο Θεός, ο οποίος με πολλούς τρόπους στόλισε τους ανθρώπους και έκανε όλα τα δημιουργήματά του άνισα, δηλ. διαφορετικά. Όχι όπως προσπαθούν οι ασεβείς να φέρουν ισότητα ανατρέποντας την θεία Δημιουργία.

Ο Θεός «τα πάντα εν σοφία εποίησεν»

Γι’ αυτό, παιδί μου, τώρα που είναι αρχή φρόντισε να γνωρίσεις καλά τον εαυτό σου, για να βάλεις θεμέλιο στερεό την ταπείνωση. Φρόντισε να μάθεις την υπακοή, να αποκτήσεις την ευχή. Γι’ αυτό πρώτα γνώριζε, παιδί μου, ότι κάθε αγαθό από το Θεό έχει την αρχή. Δεν γίνεται αγαθός λογισμός που να μην έχει αιτία το Θεό, ούτε πονηρός που να μην έχει αιτία το Διάβολο. Ό,τι καλό λοιπόν διανοηθείς, πεις, κάνεις, όλα είναι της δωρεάς του Θεού. «Παν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι καταβαίνον». Όλα είναι της δωρεάς του Θεού· δικό μας δεν έχουμε τίποτε.

Καθένας λοιπόν που επιθυμεί και ζητεί να λάβει τη χάρη, να του δώσει δωρεάν ο Θεός, πρέπει πρώτον να γνωρίσει καλά την ύπαρξή του, το «γνώθι σαυτόν». Και αυτή είναι η όντως αλήθεια. Γιατί κάθε πράγμα έχει αρχή. Και αν δεν αρχίσεις καλά δεν θα έχεις τέλος καλό.

Και αρχή λοιπόν και αλήθεια είναι να γνωρίσει κανείς ότι είναι μηδέν – 0 – και εκ του μηδενός δημιουργήθηκαν τα πάντα. «Είπε και εγεννήθησαν ενετείλατο και εκτίσθησαν». Είπε και έγινε γη. Και αφού πήρε πηλό έπλασε άνθρωπο. Άψυχο, άνουν ένα πήλινο άνθρωπο. Αυτή η ιδία σου ύπαρξη. Αυτό είμαστε όλοι μας.

Χώμα και λάσπη. Αυτό είναι το πρώτο μάθημα σ’ εκείνον που θέλει να λάβει, αλλά και να μένει διαπαντός η χάρη κοντά του. Απ’ αυτό αποκτά την επίγνωση και απ’ αυτό γεννιέται ταπείνωση. Όχι με λόγια μόνο, να ταπεινολογεί, αλλά στηριζόμενος στην πραγματικότητα λέει την αλήθεια: Είμαι χώμα, είμαι πηλός, είμαι λάσπη. Αυτή είναι η πρώτη μητέρα μας. Λοιπόν το χώμα πατιέται, και συ ως χώμα οφείλεις να πατηθείς. Είσαι λάσπη, δεν έχεις καμίαν αξία.

Σε πετούν εδώ και εκεί, σε κτίζουν από ένα σημείο σε άλλο σε χρησιμοποιούν ως άχρηστη ύλη.

Και λοιπόν σου «ενεφύσησεν» ο Δημιουργός και σου έδωσε πνεύμα ζωής. Και να, αμέσως έγινες ένας άνθρωπος λογικός. Ομιλείς, εργάζεσαι, γράφεις, διδάσκεις· έγινες ένα μηχάνημα του Θεού. Όμως μη λησμονείς ότι η ρίζα σου είναι το χώμα. Και αν λάβει το πνεύμα αυτός που σου το έδωσε, εσύ πάλι θα κτίζεσαι στα ντουβάρια.

Γι’ αυτό «μιμνήσκου τα έσχατά σου και ου μη αμαρτήσης εις τον αιώνα».

Αυτή είναι η πρώτη αίτια, που όχι μόνον ελκύει τη χάρη, αλλά την πληθύνει και τη συγκρατεί. Αυτή ανεβάζει το νου στην πρώτη θεωρία της φύσεως. Και έξω απ’ αυτή την αρχή βρίσκει μεν κάτι λίγο, αλλά μετά από καιρό θα το χάσει. Γιατί δεν κτίζει σε έδαφος στερεό, αλλά προσπαθεί με τρόπους και τέχνη.

Λες λόγου χάριν είμαι αμαρτωλός! Αλλά εσωτερικά πιστεύεις ότι είσαι δίκαιος. Δεν μπορείς να αποφύγεις την πλάνη. Η χάρη θέλει να μείνει, αλλ’ επειδή ακόμη πρακτικά δεν έχεις βρει την αλήθεια, κατ’ ανάγκη πρέπει να φύγει. Γιατί αναμφίβολα θα πιστέψεις στο λογισμό σου ότι είσαι αυτό το οποίο δεν είσαι, και χωρίς άλλο θα πλανηθείς. Ως εκ τούτου δεν παραμένει η χάρη. Επειδή έχουμε τον αντίπαλο, που είναι τεχνίτης ισχυρός, είναι εφευρέτης κακών, και της κάθε πλάνης δημιουργός. Που αγρυπνεί πλάι μας.

Που από φως έγινε σκότος και όλα τα γνωρίζει. Που είναι εχθρός του Θεού και ζητεί όλους να μας κάνει εχθρούς Του. Και εν τέλει είναι πνεύμα πονηρό και εύκολα αναμειγνύεται με το πνεύμα, που μας χάρισε ο Θεός, και παίρνει τη μηχανούλα μας και την κινεί όπως θέλει αυτός. Κοιτάζει, πού ρέπει η όρεξη της ψυχής, και με ποιό τρόπο τη βοηθά ο Θεός, και αμέσως σκέφτεται και εκείνος τα ίδια.

Του Γέρ. Ιωσήφ του Ησυχαστού
«Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας», εκδ, Ι.Μ.Φιλοθέου, Άγ. Όρος -αποσπάσματα σε νεοελληνική απόδοση.

Mixing the Unmixable: Sensuality and Theology

                                                     Saint Nikolai Velimirovich

 

By St. Nikolai Velimirovich

There is no more difficult task than to explain spiritual things to men who think and judge only sensually. St. John Chrysostom says: "A soul which is given over to passions cannot achieve anything great and noble, for it suffers from a grievous blindness, like that of eyes darkened by the flow of pus." Usually the most sensual men inquire about the greatest divine mysteries. They do not inquire about that in order to know how they can be saved, but rather to confuse the faithful and to ridicule the Faith, and to justify their own sinful and passionate life. Unable to raise themselves to the first rung of the heavenly ladder, they fantasize about the last rung. Brethren, when such as these inquire about the profoundest mysteries of the regeneration of the soul and the Kingdom of Heaven, ask them, first of all, to fulfill the ten basic commandments of God. If they do this, then their souls will be opened to the understanding of the Divine Mysteries, inasmuch as that understanding is necessary for the cleansing of their sins and passions, and for eternal salvation.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...