Η φρόνησις που πρέπει να έχουµε στην αγάπη προς τον πλησίον, για να µη µας προκαλέση ενόχλησι στην ειρήνη αυτή

 

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

 

Ο Κύριος µας είπε στο Ευαγγέλιο ότι ήλθε να βάλη την φωτιά της αγάπης του στη γη, δηλαδή στην καρδιά και µας έδειξε πόσο θέλει και επιθυµεί να ανάβη αυτή: «Ήλθα να βάλλω φωτιά πάνω στη γη, και δε θέλω τίποτε άλλο παρά να είναι αναµµένη αυτή» (Λουκ. 12,29). Έτσι (όθεν) η αγάπη του Θεού δεν έχει όριο, όπως δεν έχει όριο και µέτρο και ο ίδιος ο Θεός που αγαπάται, η αγάπη όµως προς τον πλησίον πρέπει να έχη.  Γιατί αν δεν την χρησιµοποιήσης µε το µέτρο που πρέπει, µπορεί να σε χωρίση από την αγάπη του Θεού, να σου προξενήση µεγάλη ζηµία και να καταστρέψης τον εαυτό σου, για να κερδίσης άλλους.  Ναι, να αγαπάς τον πλησίον σου, αλλά µέχρι το σηµείο που δεν θα ζηµιώσης την ψυχή σου.  Είσαι υποχρεωµένος βέβαια να του δίνης το καλό παράδειγµα, δεν πρέπει όµως ποτέ να κάµνης κάθε πράγµα µόνον γι’ αυτό.  ∆ιότι µε τον τρόπο αυτόν, δεν θα έκαµνες τίποτε άλλο, παρά θα προξενούσες ζηµία στον εαυτό σου.  Να κάµνης όλα τα πράγµατα σωστά και άγια, χωρίς να αποβλέπης πουθενά αλλού, παρά µόνο στο να αρέσης στον Θεό.

 

Ταπεινώσου σε  όλα  σου  τα  έργα,  και  θα  καταλάβης πόσο  λίγο µπορείς µε αυτά να ωφελήσης τους άλλους.  Σκέψου ότι δεν πρέπει να έχης τόση πολλή θερµότητα και ζήλο της ψυχής σου, σε σηµείο που γι’ αυτό να χάνης την ησυχία και την ειρήνη της καρδιάς116: να διψάς πολύ και να επιθυµής δυνατά να γνωρίσουν όλοι την αλήθεια, όπως την καταλαβαίνεις και την εννοείς εσύ, και να µεθύσουν από το κρασί εκείνο που υπόσχεται και χαρίζει στον καθένα ο Θεός χωρίς πληρωµή:  «Και θα αγοράσετε χωρίς χρήµατα κρασί και λίπος» (Ησ. 55,1).  Αυτήν την δίψα για την σωτηρία του πλησίον πρέπει να την έχης πάντοτε. Αλλά πρέπει να προέρχεται από την αγάπη που έχεις προς τον Θεό και όχι από τον αδιάκριτο ζήλο σου.  Ο Θεός είναι εκείνος που µπορεί να φυτέψη την αγάπη αυτήν στη νοητή µοναξιά της ψυχής σου, και όταν θέλη, να συγεντρώση τον καρπό.  Εσύ από µόνος σου µην σπείρης τίποτε, αλλά πρόσφερε στον Θεό την γη της ψυχής σου αγνή και καθαρή από κάθε πράγµα, και αυτός τότε, όπως θέλει, θα σπείρη µέσα της τον σπόρο, και έτσι θα καρποφορήση.

 

Να θυµάσαι πάντοτε ότι ο Θεός θέλει την ψυχή σου αυτήν µόνη και ελεύθερη από κάθε δεσµό, για να την ενώση µε τον εαυτό του.  Μόνον άφησέ τον να σε εκλέξη και µη τον εµποδίσης µε το ελεύθερο αυτεξούσιο που έχεις.  Να κάθεσαι χωρίς να έχης κανένα λογισµό για τον εαυτό σου, εκτός από εκείνον που πρέπει να αρέσης τον Θεό, αναµένοντας να σε καλέσουν για να εργάζεσαι.  Γιατί ο οικοδεσπότης ήδη βγήκε από το σπίτι του  και  ψάχνει  να  βρή  εργάτες  για  το  αµπέλι του,  σύµφωνα µε  την παραβολή του Ευαγγελίου.  ∆ιώξε µακριά σου κάθε φροντίδα και λογισµό, απογυµνώσου από κάθε µέριµνα του εαυτού σου και από κάθε αγάπη για τα πρόσκαιρα πράγµατα, για να σε ντύση ο Θεός µόνος του και να σου χαρίση εκείνο που δεν µπορείς να φαντασθής.  Λησµόνησε όσο µπορείς εντελώς τον εαυτό σου και ας ζη στην ψυχή σου µόνον η αγάπη του Θεού.

 

Ακόµη µε κάθε φροντίδα πρέπει να καταπραύνης τον ζήλο και την θέρµη που έχεις για τους άλλους, για να σε φυλάη ο Θεός µε κάθε ειρήνη και γαλήνη. (Στοχάσου)  Φρόντισε να µη στερηθή η ψυχή σου από το δικό της κεφάλαιο (που είναι η ειρήνη της καρδιάς), για να το βάλη χωρίς διάκρισι στη θέσι των άλλων. ∆ιότι µόνη πανήγυρις κατά την οποία πρέπει να εµπορεύεσαι για να γίνης πλούσιος, είναι η υποταγή της ψυχής σου στον Θεό, ελεύθερη από κάθε πράγµα.  Πλήν όµως και αυτό να το κάµνης χωρίς να το αποδίδης στον εαυτό σου ή να έχης την εντύπωσι ότι κάνεις κάποιο πράγµα, γιατί ο Θεός τα κάµνει όλα και από τον εαυτό σου δεν θέλει τίποτε, παρά να ταπεινώνεσαι µπροστά του και να του προσφέρης ελεύθερη εντελώς από τα επίγεια την ψυχή σου, επιθυµώντας µέσα σου να γίνεται σε όλα στην τελειότητα και για όλα το θέληµα του Θεού.

 

***************************************************

116   Για παράδειγµα:  όπως είναι µερικοί ευλαβείς και που κατανύσσονται εύκολα, όπως οι γυναίκες, και όσοι έτυχε από την φύσι τους να έχουν ιδιοσυγκρασία απαλή.

Πηγή-