ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ-Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη.

-Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.
-Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το  βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…
“΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ησ. 1,3). Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του. Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό  μετά  στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε! Τι καλά να ήμουν αυτό το γαϊδουράκι!

(Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ. 231)

Αγία Συγκλητική »Ἄς ἐπιζητήσουμε τά οὐράνια»

Τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

» Σ᾿ αὐτή τή γῆ βρισκόμαστε σάν μέσα σέ δεύτερη μητρική κοιλιά. Ὅπως δηλαδή μέσα στή μήτρα τῆς μάνας μας δέν ζούσαμε ὅπως ζοῦμε τώρα οὔτε ἀπολαμβάναμε τίς στερεές τροφές πού τρῶμε τώρα οὔτε καί μπορούσαμε νά κάνουμε ὅ,τι κάνουμε τώρα – κι αὐτό γιατί ἤμασταν μακριά ἀπό τό φῶς τοῦ ἥλιου κι ἀπό κάθε ἄλλο φῶς – καί γενικά, ὅπως τότε στερούμασταν πολλές ἐπίγειες ἀπολαύσεις, ἔτσι καί στόν κόσμο τοῦτο στερούμαστε ὁρισμένα μεγάλα καί θαυμαστά ἀγαθά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Αέναη επΑνάσταση · Επικίνδυνο να διδάσκεις χωρίς αρετή

Ἀφοῦ λοιπόν γνωρίσαμε καλά τά ἐπίγεια, ἄς ἐπιζητήσουμε τά οὐράνια. Τίς ἐδῶ τροφές τίς δοκιμάσαμε, ἄς ἐπιθυμήσουμε τίς θεϊκές. Τό ἐπίγειο φῶς τό ἀπολαύσαμε, ἄς ποθήσουμε τόν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Ἄς θελήσουμε ν᾿ ἀντικρύσουμε τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ, σάν πατρίδα καί μητέρα μας. Τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας ἄς τόν ζήσουμε μέ τήν προσδοκία τοῦ οὐρανοῦ, γιά ν᾿ ἀπολαύσουμε καί τά αἰώνια ἀγαθά.
Ὅπως λοιπόν, τά ἔμβρυα ἀπό ἀτελέστερη τροφή καί μορφή ζωῆς περνοῦν ὕστερα – ἀφοῦ ἀναπτυχθοῦν μέσα στήν μήτρα – σέ τελειότερη (μορφή ζωῆς καί ) διατροφή, ἔτσι καί οἱ δίκαιοι, ἀφοῦ ἀναπτυχθοῦν πνευματικά μέ τόν τρόπο  τῆς ζωῆς τους μέσα στόν κόσμο, προχωρῶντας κατά τήν Γραφή «ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν» (ψαλ. 83 : 8) πηγαίνουν ἔπειτα στήν οὐράνια πολιτεία. Οἱ ἁμαρτωλοί, ἀντίθετα, ὅπως ἀκριβῶς τά ἔμβρυα πού πέθαναν στή μητρική κοιλιά, ἀπό τό ἕνα σκοτάδι παραδίνονται στό ἄλλο, ἐπειδή καί στή γῆ πού βρίσκονται ζοῦν σάν μέσα σέ σκοτάδι, προσκολλημένοι καθώς εἶναι στά γήινα. Ἀλλά καί ὅταν πεθάνουν, σέ πιό σκοτεινούς καί μαύρους τόπους ρίχνονται.Τρεῖς φορές, θά λέγαμε, γεννιόμαστε. Τήν πρώτη, ὅταν βγαίνουμε ἀπό τούς μητρικούς κόλπους, ὁπότε ἀπό γῆ ἐρχόμαστε πάλι σέ γῆ.
Μέ τίς ἄλλες δυό γεννήσεις ὅμως ἀνεβαίνουμε ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό. Καί ἀπ᾿ αὐτές ἡ μία, πού πραγματοποιεῖται μέ τό ἅγιο Βάπτισμα, συντελεῖται ἀπό τή θεία Χάρη. Αὐτή τήν ὀνομάζουμε, καί εἶναι πραγματικά, «παλιγγενεσία» (δηλαδή ἀναγέννηση). Ἡ ἄλλη πάλι, συντελεῖται ἀπό τή μετάνοιά μας καί τούς κόπους τῆς ἀρετῆς. Σ᾿ αὐτή βρισκόμαστε τώρα.»

(Μ. Εὐεργετινός)

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!