Ένας
Ινδός Χριστιανός είχε τη συνήθεια κάθε Κυριακή απόγευμα να βγαίνει από
το σπίτι του και να μοιράζει στις γύρω γειτονιές φακέλους, που είχαν μέσα διάφορα εκκλησιαστικά περιοδικά και έντυπα με περικοπές από την Αγία Γραφή.
Μία Κυριακή όμως που έβρεχε δυνατά αποφάσισε να μείνει στο σπίτι του. Ο δεκάχρονος γιός του όμως σκέφτηκε να πάρει τη θέση,φόρεσε το αδιάβροχό του και βγήκε έξω με δέκα φακέλους.
Είχε μοιράσει τους εννιά,όταν σταμάτησε και προσευχήθηκε ο Θεός να τον φωτίσει που να διαθέσει το φάκελο που του έμεινε. Κατευθύνθηκε σε ένα σπίτι όπου η πόρτα ήταν κλειστή.
Κτύπησε
και δεν πήρε απάντηση. Κτύπησε ξανά,αλλά και πάλι δεν πήρε απάντηση.
Τελικά, τράνταξε την πόρτα. Μία ηλικιωμένη κυρία άνοιξε την πόρτα και τον ρώτησε τι θέλει.Το παιδί έβαλε γρήγορα το δέμα στα χέρια της και έτρεξε μακριά γιατί το παρουσιαστικό της το τρόμαξε πολύ.
Λίγες μέρες αργότερα σε μία δημόσια χριστιανική εκδήλωση όπου το αγόρι και ο πατέρας του παρευρίσκονταν,ο υπεύθυνος ζήτησε από τους ανθρώπους που βρίσκοταν εκεί να διηγηθούν ένα περιστατικό,που να δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τους ευλόγησε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε.
Μία ηλικιωμένη κυρία σηκώθηκε και είπε:Κύριε εγώ ήμουν τόσο απελπισμένη
την τελευταία εβδομάδα,που ήθελα να αυτοκτονήσω. Ανακάτευα το δηλητήριο
σε ένα φλυτζάνι όταν κτύπησε η πόρτα. Δεν άνοιξα, αλλα πρόσθεσα περισσότερο δηλητήριο.Πάλι κτύπησε η πόρτα , αλλά ήμουν τόσο αποφασισμένη να αυτοκτονήσω,που την αγνόησα.
Καθώς ήμουν έτοιμη να πιώ το δηλητήριο,ακούστηκε ένα τράνταγμα στη πόρτα μου. Άνοιξα και είδα ένα μικρό αγόρι. Αυτό έσπρωξε κάτι μέσα στα χέρια μου και έτρεξε μακριά. Αυτό που μου έδωσε ήταν ένας φάκελος με περικοπές που μιλούσαν για την αγάπη του Θεού για μένα. Μία περικοπή παρουσιάζε μία εικόνα του Ιησού που άπλωνε τα χέρια Του και έλεγε:
Έλα σε εμένα και θα σου δώσω ανάπαυση.
Αποφάσισα να πάω σε αυτόν τον Θεό και να τον παρακαλέσω να με βοηθήσει. Αυτός απάντησε και σήκωσε το φορτίο μου και μία γλυκιά γαλήνη γέμισε την καρδιά μου. Σήμερα βρίσκομαι εδώ εξαιτίας της επιμονής εκείνου του μικρού παιδιού που μου έδωσε τις περικοπές. Η χαρά όλων ήταν μεγάλη ιδιαίτερα όμως χαρά ένιωσε το παιδί εκείνο που έγινε η αιτία για να σωθεί η γυναίκα από τον αιώνιο θάνατο.