ΠΕΡΙ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ...

  

γ. ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ 

Όσον το έντερο ξεφαρδύνει, τόσο την ψυχήν μας από τον Θεό απομακρύνει.

Όσο το έντερο από εγκράτεια στενεύει, η ψυχή μετά Αγγέλλων συγχορεύει,

Συντριβή καρδίας, στένεψη κοιλίας δια της Ιεράς εγκρατείας.

Στόμαχος μεγάλος, ψυχικός σάλος. 

Η πλυφαγία, μητέρα της πορνείας και η πολυυπνία αδελφή της λαγνείας.

Η μοιχεία φοβείται τον εγκρατή, όσο ο ποντικός την γάτα.

Οι πονηρές επιθυμίες φυγαδεύονται από το σώμα του εγκρατή, στο οποίο ο Θεός αδιαλείπτως κατοικεί.

Σώμα εγκρατείας, Θεού κατοικία. Σώμα λαιμαργίας διαβολοκρατία.

Το στόμα του λαίμαργου συνεχώς διαβάλλει, κατακρίνει, κατηγορεί. Το στόμα του εγκρατούς, αδιαλείπτως προσεύχεται και ρέει σαν μέλι η ιερά ''ευχή''

Γιατί την γλώσσα του εγκρατούς Άγγελος Κυρίου την κρατεί, την

διευθύνη και την καίει, ενώ την γλώσσα του ακρατούς και γαστριμάργου, ο διάβολος την δεσμεύει και προς την κακία και στα σκάνδαλα συνεχώς την κινεί.

Η γαστριμαργία είναι πηγή πάσης αμαρτίας.

Η εγκράτεια είναι ο χαληνός, που οδηγεί στην αγιότητα, όταν ο ηνίοχος, δηλαδή ο λογισμός της διανοίας, κρατά γερά τα ηνία της εγκρατείας και βαδίζει την μέση βασιλική οδό!