(Ἡ
Ἁγία Κάρα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν ὁποία φυλάσσεται ἀκέραιο τό
ἀριστερό αὐτί τοῦ Ἁγίου).
από τον άγιο Συμεών το νέο Θεολόγο…
«Η
ψυχή όπου κατηξιώθη να γένη μέτοχος της θείας χάριτος, επειδή ηγιάσθη,
εξ ανάγκης ακολουθεί να αγκαλιάζει και όλον της το κορμί, διατί αυτή
είναι που συγκρατεί όλον το κορμί με το να ευρίσκεται εις όλα του τα
μέλη. Δια τούτο και η χάρις του αγίου Πνεύματος, καθώς οικειοποιείται την ψυχήν, έτσι οικειοποιείται και το κορμί της.
Όμως έως όπου η ψυχή ευρίσκεται μαζί με το κορμί, το Πανάγιον Πνεύμα δεν μεταφέρει εις την ιδικήν του δόξαν καθολικά όλον το κορμί της, διατί χρεία είναι να δείξει το θέλημα της η ψυχή έως του τέλους της ζωής ταύτης, αν δηλαδή ακολουθεί καθώς πρέπει ταύτην την χάριν του αγίου Πνεύματος.
Αλλά όταν έλθη το τέλος και χωρίση η ψυχή από το κορμί, τότε πλέον με το να έπαυσεν ο αγώνας και να ενίκησεν η ψυχή, και να αναχωρή από το κορμί με τον στέφανον της αφθαρσίας, ωσάν όπου τελείωσεν πλέον ο αγώνας της, τότε, λέγω, η χάρις του αγίου Πνεύματος οικειοποιείται και αγιάζει καθολικά όλον το κορμί της τοιαύτης ψυχής και δια τούτο οστέα γυμνά και λείψανα των αγίων εκβλύζουσιν ιάματα και θεραπεύουν κάθε ασθένειαν. Διατί οπόταν η ψυχή χωρίση από το κορμί με τον θάνατον, τότε η μεν ψυχή μοναχή χωρίς κορμί ευρίσκεται μαζί με όλην την θεότητα, ήγουν την θεία χάρη, και γίνεται και αυτή θεός κατά χάριν. Το δε κορμί απομένει μοναχόν χωρίς ψυχήν, μαζί με την θεότητα μονάχα, και φανερώνει εις τους ανθρώπους την Θείαν ενέργειαν και τα θαύματα.
Όμως έως όπου η ψυχή ευρίσκεται μαζί με το κορμί, το Πανάγιον Πνεύμα δεν μεταφέρει εις την ιδικήν του δόξαν καθολικά όλον το κορμί της, διατί χρεία είναι να δείξει το θέλημα της η ψυχή έως του τέλους της ζωής ταύτης, αν δηλαδή ακολουθεί καθώς πρέπει ταύτην την χάριν του αγίου Πνεύματος.
Αλλά όταν έλθη το τέλος και χωρίση η ψυχή από το κορμί, τότε πλέον με το να έπαυσεν ο αγώνας και να ενίκησεν η ψυχή, και να αναχωρή από το κορμί με τον στέφανον της αφθαρσίας, ωσάν όπου τελείωσεν πλέον ο αγώνας της, τότε, λέγω, η χάρις του αγίου Πνεύματος οικειοποιείται και αγιάζει καθολικά όλον το κορμί της τοιαύτης ψυχής και δια τούτο οστέα γυμνά και λείψανα των αγίων εκβλύζουσιν ιάματα και θεραπεύουν κάθε ασθένειαν. Διατί οπόταν η ψυχή χωρίση από το κορμί με τον θάνατον, τότε η μεν ψυχή μοναχή χωρίς κορμί ευρίσκεται μαζί με όλην την θεότητα, ήγουν την θεία χάρη, και γίνεται και αυτή θεός κατά χάριν. Το δε κορμί απομένει μοναχόν χωρίς ψυχήν, μαζί με την θεότητα μονάχα, και φανερώνει εις τους ανθρώπους την Θείαν ενέργειαν και τα θαύματα.
Διατί τότε πλέον ούτε η ψυχή είναι δυνατόν να έχη εις τας ενεργείας της κανένα εμπόδιον από τον δεσμόν του κορμιού, με το να είναι χωρισμένη από αυτό, ούτε το κορμί πάλιν εξ αιτίας της ψυχής βαρύνεται πλέον με καμμίαν ανάγκην σωματικήν, ήγουν πείναν, δίψαν, και άλλο παρόμοιον. Αλλά επειδή και τα δύο αυτά, και η ψυχή και το κορμί, ελύθησαν από κάθε ανάγκην και πείραξιν, όπου είχον από τον δεσμόν εκείνον, δια τούτο ενεργείται και εις το ένα και εις το άλλο η θεία χάρις χωρίς κανένα εμπόδιον.
Ωσάν όπου έγιναν πλέον όλως διόλου του Θεού και η ψυχή και το κορμί, τα οποία τα οικειοποιήθη η θεότης δια μέσου της θεοπρεπούς πολιτείας, όπου έκαμαν εις τούτον τον κόσμον, όταν ήσαν μαζί και τα δύο. Εις δε τον καιρόν της κοινής αναστάσεως παίρνει και το κορμί την αφθαρσίαν, οπού εχάρισεν ο Θεός εις την ψυχήν, όπου ηγιάσθη». [Το κείμενο ελήφθη από το βιβλίο του π. Αλεβιζόπουλου, «Η Ορθοδοξία μας», σελ. 458- 460].
No comments:
Post a Comment