Πώς είναι ο Θεός;

Ένας νέος πήγε σ ‘ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:
-Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.
-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.
Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.
Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:
-Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.
-Μα κι εγώ σοβαρά σου μιλάω, του απάντησε ο γέροντας. Πολύ σοβαρά. Και πρόσεξε γιατί. Εσύ μ’ όλ’ αυτά που με ρωτάς, δείχνεις πως δεν ψάχνεις να βρεις το Θεό όπως είναι. Εσύ ψάχνεις να βρεις έναν Θεό όπως τον θέλεις εσύ, όπως τον φαντάζεσαι εσύ, κομμένον στα μέτρα σου. Αυτόν τον Θεό λοιπόν θα τον έχεις φτιάξει εσύ. Δεν θα είναι ο αληθινός Θεός. Και πρόσθεσε ο άγιος αυτός γέροντας:
-Ψάξε να βρεις τον αληθινό Θεό, παιδί μου. Να Τον δεχτείς όπως είναι. Μην Τον θέλεις όπως εσύ τον φαντάζεσαι. Προσπάθησε να γίνεις εσύ όπως σε θέλει ο Θεός. Προσπάθησε να Τον καταλάβεις όπως είναι. Και ν’ αγαπήσεις το θέλημά Του, όπως είναι.

The Life and Passion of the Holy Great-martyr Eustathius

The Twentieth Day
of the Month of September
The Life and Passion of the Holy Great-martyr
Eustathius [Eustace] Placidas,
and of His Wife and Children
From The Great Collection of the Lives of the Saints, Volume 1: September,
compiled by St. Demetrius of Rostov

During the reign of the Emperor Trajan, there lived in Rome a general named Placidas who was of noble birth, renowned, and possessed of great wealth. So valiant was he in battle that his very name was feared by every foe. At the time when the Roman Emperor Titus conquered the land of Judea, Placidas distinguished himself as the most eminent of the Roman officers, and he displayed much bravery in combat.

Even though by faith Placidas was an idolater, he showed himself to be a Christian in his manner of life: he fed the hungry, clothed the naked, helped those who had fallen into misfortune, and freed many who were fettered or imprisoned. He rejoiced more when he had occasion to do good to someone or to extend a helping hand to someone in distress than when he triumphed over his adversaries. He was like another Cornelius, of whom mention is made in the Acts of the Apostles.He was lacking only in the holy faith which is in our Lord Jesus Christ, without which every good work is dead. His virtuous wife, who had borne him two sons, was like him in all things. Placidas and his wife were kind and merciful to all, and they only lacked the knowledge of the one true God, Whom they honored unknowingly by their good deeds. God, however, Who loves mankind and desires that all be saved and Who looks upon those who do good, did not disregard this virtuous man and did not allow him to perish in the darkness of the deception of idolatry. Inasmuch as in every nation he that feareth Him, and worketh righteousness, is accepted with Him, the Lord was pleased to accept Placidas and to reveal to him the path to salvation. This occurred in the following manner. One day, as Placidas was hunting together with his servants, as was his custom, he came upon a herd of deer. Having pointed them out to the horsemen accompanying him, he set out in pursuit. Picking out the largest deer in the group, he chased after it, and the deer became separated from the herd. The servants followed Placidas, but their horses became exhausted, and they were left behind. Placidas, whose horse was the fastest, pursued the deer alone far into the wilderness. After he chased the deer for a long time, it climbed atop a great rock and stood there. Placidas drew near and looked at it, considering how he might take the deer. But the compassionate God, Who in various ways effects a man’s salvation and by means which He alone knows sets him upon the true path, ensnared the hunter. He manifested Himself, not through the agency of another as He did to Cornelius through Peter, but directly, as He did to Paul. Placidas remained for a long time gazing at the deer, and Christ the Lord appeared to him in a vision. A most radiant cross appeared between the deer’s antlers, and as Placidas gazed upon it, he beheld the likeness of Jesus Christ, Who was crucified for us. He was astonished by this strange vision, and he heard a voice saying to him, "Why do you pursue Me, 0 Placidas?"

ΒΙΒΛΙΟ " ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ"-ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...

 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ . Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

 

ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Α΄

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ , ΟΣΤΙΣ ΑΦΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΑΥΤΟΥ ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΗΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.


ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Β΄

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ , ΟΣΤΙΣ ΑΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗ , ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ.


ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Γ '

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ , ΟΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΕΥΣΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΙ ΕΠΛΗΣΘΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ.

ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Δ'

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ , ΟΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ ΤΩ ΘΕΩ ΔΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΟΥΔΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΕΙ ΜΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Ε'

ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ , ΟΠΕΡ ΕΣΤΙ ΝΑΟΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.


ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤ '

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ , ΟΣΤΙΣ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑ ΨΥΧΡΑΝΘΗ Ο ΖΗΛΟΣ ΤΟΥ , ΚΑΙ ΑΡΧΕΤΑΙ ΠΑΛΙΝ ΝΑ ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ.

ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Ζ '

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΟΣΤΙΣ ΗΡΞΑΤΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΙΝ ΤΟΥ ΠΑΛΙΝ ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΩΣ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΝ, ΠΑΡΑΧΩΡΩΝ ΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΥΗ, ΕΝ ΕΥΑΤΩ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ.


ΙΧΝΟΓΡΑΦΙΑ Θ'
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ,ΟΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΩΣ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΙΝΑ ΣΤΕΡΕΩΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑN.

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΖΩΣΑ ΠΙΣΤΗ....

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ