Tuesday, 6 August 2013

ΓΙΑΤΙ ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ;


Του Γ.Σκαλτσή, Καθηγητου Α.Π.Θ
 
Η ΕΥΛΟΓΙΑ των σταφυλιών κατά τη Μεταμόρφωση κατανοείται μέσα από τις θεολογικές, ανθρωπολογικές και κοσμολογικές διαστάσεις της εορτής αυτής.
῾Ο Κύριος «ημέρας εξ» η «ωσεί ημέρας οκτώ», μετά την πρόρρηση του Πάθους Του,«εις όρος υψηλόν... μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών (Πέτρου, ᾿Ιακώβου και ᾿Ιωάννου), και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος,τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως».
Αυτός είναι ο Δημιουργός του κόσμου,αλλά και ο κυρίαρχος των εσχάτων. Αυτός είναι η άμπελος «εν ουρανοίς μεν έχουσα την ρίζαν, επί γης δε τα κλήματα·άμπελος κλαδευομένη το σώμα, αλλ᾿ ου την ρίζαν· άμπελος μετά τρίτην ημέραν του κλαδευθήναι βλαστάνουσα τον βότρυν της αναστάσεως».
Είναι φυσικό, λοιπόν, με τη Μεταμόρφωση του Κυρίου να φωτίζεται και να δοξάζεται ολόκληρος ο κόσμος.
῾Η κτίση φαιδρύνεται και αποκτά τη λαμπρότητα που είχε κατά το χρόνοτής δημιουργίας.Γι᾿ αυτόν ακριβώς το λόγο και η κτίση, ανταποκρινόμενη δοξολογικά σ᾿ αυτή τη δωρεά και την ελπίδα, αναφέρεται πρόςτό Δημιουργό της και τον ευχαριστεί, αλλά και η ᾿Εκκλησία στην πιο κατάλληλη εορτή, της Δημιουργίας και των ᾿Εσχάτων της ανανέωσης και της ελπίδας, συνηθίζει να ευλογεί τον κόσμο και τις απαρχές του, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η ανανέωση αρχίζει από το Θεό, περνά μέσα από τη φύση και καταλήγει στη σωτηρία του ανθρώπου.
῾Η ευλογία των σταφυλιών, των αντιπροσωπευτικών αυτών απαρχών του κόσμου, είναι μία λειτουργική πράξη που τονίζει–ιδιαίτερα τη δοξολογική και ευχαριστιακή προσφορά της ύλης και των καρπών της γης στο Δημιουργό Θεό και κτίστη των απάντων. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν ο καρπός αυτός της αμπέλου μας δίδει το κρασί, που ο Χριστός ευλόγησε στην Κανά, για να τονίσει την εν Χριστώ μεταμόρφωση του κόσμου,αλλά και μας το παρέδωσε στο Μυστικό Δείπνο, ως το στοιχείο εκείνο, που μαζί με το ψωμί, την ώρα της θείας Λειτουργίας αφθαρτοποιούνται χαρισματικά, μεταποιούμενα σε Κυριακό «σώμα και αίμα», θεία Ευχαριστία.
Εκτός τούτων, η ευλογία των σταφυλιών τονίζει και την ανάγκη συνεχούς πνευματικής καρποφορίας και μεταμορφωτικής πορείας του ανθρώπου, καθόσον «οι τω ύψει των αρετών διαπρέ-ψαντες, και της ενθέου δόξης αξιωθήσονται»

*Περιοδ. «᾿Εφημέριος», Σεπτέμβριος 2000, σελ. 11-14.

Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς Αγίους;


Μια από τις αιτίες είναι επειδή, αντί οι μάνες να προσεύχονται για την οικογένειά τους, για τα παιδιά τους, κάθονται και παρακολουθούν ένα σωρό τηλεοπτικές σειρές!
Δεν θέλουν να τις χάσουνε!
Ρώτησε τις μάνες όλες, ποιες γονατίζουν και προσεύχονται;
Κάποιες πιθανόν να προσεύχονται,
αλλά τι προσευχή αναπέμπουν στον Θεό;
Εκεί είναι τώρα το μυστικό.
Θα σας το πω με ένα παράδειγμα.
Είδα με τα μάτια μου μια κοπέλα, να παίρνει τηλέφωνο.
Την ώρα που μιλούσε με το παλικάρι της τσακώθηκαν και μετά από λίγο χωρίσανε.
Έβαλε η κοπέλα τα κλάματα και εγώ την ρώτησα:
-Τι έχεις παιδί μου;
-Χωρίσαμε κι εγώ τον αγαπώ.
Και άρχισε να κλαίει.
-Τι κάνει η έλλειψη του αγαπημένου;
Φέρνει δάκρυα, το αίσθημα ότι χάνεις κάποιον που αγαπάς.
-Τι κάνει τότε η καρδιά σου;
Κλαίει, λυπάται, πονά, δεν θες να τον χάσεις. Αυτό ακριβώς είναι.
Τώρα, ρωτήστε τον εαυτό σας:
-Πότε μπόρεσε κανείς με δάκρυα να αναζητήσει τον Θεό;
-Πότε μπόρεσε με δάκρυα να Τον αγαπήσει;
-Πότε μπόρεσε να Τον νιώσει τόσο δικό Του και να νιώσει τόσο πολύ την έλλειψή Του, ώστε με δάκρυα να Τον αναζητήσει;
Αυτό είναι ο θεϊκός έρωτας!
Το καταλάβατε;
Γι’ αυτό και σήμερα, ενώ υπάρχουν πολλοί που προσεύχονται, λίγοι είναι αυτοί που είναι ενωμένοι με τον Χριστό, σαν ένα.
Ο Χριστός δεν ζητάει τυπικές παπαγαλίστικες προσευχές. Την καρδιά μας ζητάει.
Δεν τον σαγηνεύουν τα περίπλοκα και αδιάφορα λόγια.
Την ψυχή μας θέλει.
Οι προσευχές μας να είναι εγκάρδιες, να Του μιλάμε απλά και αληθινά!
___________________________
ΕΓΓΥΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΙΣ ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΟΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΣΩΣΕΙ. (Ψαλμ. 34, 18)
(= Ο Κύριος είναι κοντά σε όσους έχουν συντετριμμένη καρδιά, και θα σώσει τους ταπεινούς στο πνεύμα.)
(απόσπασμα από κήρυγμα)-www.xristianos.gr